Lymfoom is een term die gebruikt wordt om een groep bloedkankers te beschrijven die ontstaan in het lymfestelsel. Dit essentiële onderdeel van het immuunsysteem bestaat uit weefsels, bloedvaten en organen die het lichaam helpen infecties te bestrijden. Lymfoom ontstaat wanneer witte bloedcellen in het lymfestelsel transformeren tot snel vermenigvuldigende kankercellen. De twee belangrijkste soorten lymfoom zijn: Hodgkinlymfoom: Gekenmerkt door de aanwezigheid van ReedSternberg-cellen onder een microscoop. Non-Hodgkinlymfoom (NHL): Een vaker voorkomend type, dat een breed scala aan lymfomen met verschillende cellulaire kenmerken omvat.
Komt lymfoom vaak voor?
Non-Hodgkinlymfoom komt aanzienlijk vaker voor dan Hodgkinlymfoom. Volgens de American Cancer Society is NHL goed voor ongeveer 4% van alle kankers in de Verenigde Staten, met jaarlijks meer dan 90.000 nieuwe diagnoses.
Oorzaken van lymfoom
De exacte oorzaak van lymfoom is niet volledig bekend. Bepaalde factoren kunnen het risico echter verhogen, waaronder: Virale infecties: Epstein-Barr-virus, hiv of Kaposi-sarcoom-geassocieerd herpesvirus. Auto-immuunziekten: aandoeningen waarbij het immuunsysteem ten onrechte gezonde cellen aanvalt. Verzwakt immuunsysteem: vaak als gevolg van orgaantransplantaties of andere medische behandelingen. Familiegeschiedenis: familieleden met lymfoom kunnen het risico verhogen. Andere medische aandoeningen : schade aan het immuunsysteem veroorzaakt door ziekten of ingrepen.
Symptomen van lymfoom
De symptomen van lymfoom variëren afhankelijk van het type en de locatie in het lichaam. Veelvoorkomende symptomen zijn: gezwollen lymfeklieren. onverklaarbaar gewichtsverlies. koorts en nachtelijk zweten. aanhoudende vermoeidheid. verlies van eetlust. jeuk. vergrote milt of lever, wat buikklachten of een vol gevoel veroorzaakt. ademhalingsproblemen zoals hoesten of kortademigheid als het de borstkas aantast. pijn of zwelling in de buik. Omdat deze symptomen ook bij minder ernstige aandoeningen kunnen voorkomen, is vroegtijdig overleg met een zorgverlener essentieel.
Diagnose van lymfoom
Het diagnostisch proces voor lymfoom omvat doorgaans: Beeldvormend onderzoek: CT-scans, MRI’s of PET-scans om afwijkingen zoals vergrote lymfeklieren te identificeren. Biopsie: Weefsel uit een aangetaste lymfeklier of orgaan halen voor microscopisch onderzoek. Bloedonderzoek: De algehele gezondheid beoordelen en controleren op bloedarmoede of afwijkende eiwitniveaus. Verder onderzoek kan worden uitgevoerd om het specifieke type en de omvang van de ziekte te bepalen.
Behandelingsopties voor lymfoom
De behandeling van lymfoom is afhankelijk van het type en de progressie ervan. Veelvoorkomende therapieën zijn onder andere: Actieve surveillance: het monitoren van langzaam groeiende lymfomen zonder onmiddellijke behandeling. Chemotherapie: medicijnen om kankercellen te vernietigen. Radiotherapie: gerichte bestraling om tumoren te verkleinen. Immunotherapie: het versterken van het immuunsysteem om kanker te bestrijden. CAR TCell-therapie: het herstructureren van de immuuncellen van de patiënt om kankercellen aan te pakken. Gerichte therapie: medicijnen die zijn ontworpen om specifieke mechanismen van kankercellen aan te vallen. Dankzij de vooruitgang in de geneeskunde zijn veel vormen van lymfoom behandelbaar en sommige zelfs te genezen.
Het belang van vroege detectie
Het vroegtijdig herkennen van symptomen en het snel zoeken van medische hulp kunnen de behandelresultaten van lymfoom aanzienlijk verbeteren . Routinematige controles en bewustzijn van risicofactoren spelen een cruciale rol bij het bereiken van een betere prognose. Erdem Ziekenhuis – De juiste keuze voor uw gezondheid!