Het Night Hag-syndroom is een manier om slaapverlamming te definiëren, wetenschappelijk ‘recidiverende geïsoleerde slaapverlamming’. Deze aanvallen kunnen optreden tijdens het inslapen of wakker worden. Het bewustzijn is volledig open. De persoon herinnert zich wat er gebeurt. Tijdens de aanval gaan angstaanjagende beelden gepaard met hallucinaties. De persoon wil schreeuwen bij deze vreselijke beelden. Hij of zij kan geen geluid maken. Hij of zij wil bewegen, maar kan niet bewegen. Deze aanvallen kunnen binnen enkele seconden voorbijgaan of minuten duren. Frequente slaapverlamming, herhalingen van aanvallen, vormen een belangrijke bron van angst en stress voor de patiënt. Het kan zijn of haar leven negatief beïnvloeden.Het treedt op vanwege de stoornis die gepaard gaat met de REM-slaapfase waarin we dromen. Onder normale omstandigheden zijn alle lichaamsspieren tijdelijk verlamd tijdens de REM-slaap, met uitzondering van de ademhalingsspieren en de spieren die voor oogbewegingen zorgen. Deze tijdelijke verlamming verhindert dat de persoon zijn armen en benen kan bewegen met het effect van dromen die in de REM-slaap worden gezien, waardoor verwondingen die door deze bewegingen kunnen ontstaan en de persoon schade kunnen toebrengen, worden voorkomen. Dit wordt ook wel REM-slaapverlamming genoemd.
In het geval van slaapverlamming, wat wordt gedefinieerd als nachtbraker, is er een aanvang van de slaap met de REM-slaapfase of ontwaken met de REM-slaapfase. Daarom treedt er bij het inslapen of ontwaken een verontrustende slaapverlamming op waarbij het bewustzijn helder is, droomachtige hallucinaties worden gezien, maar de armen en benen niet kunnen worden bewogen.
Dit klinische beeld komt vaak voor vóór de leeftijd van 30 jaar. Het is zelden familiair. De belangrijkste trigger is de slaaphygiënestoornis.

Soorten slaapverlamming (Night Hag Syndrome)

Je kunt zeggen dat er twee verschillende soorten nachtmerries bestaan .

Hypnagogische slaapverlamming (predormitaal)
Hypopompische slaapverlamming (postdormitaal)

Hypnagogische of predormitale slaapverlamming

Dit is een soort verlamming wanneer je in slaap valt. Tijdens een normale slaapcyclus wisselt je lichaam af tussen REM- (rapid eye movement) en NREM- (non-rapid eye movement) periodes. Eén cyclus van REM- en NREM-slaap duurt ongeveer 90 minuten. NREM-slaap komt eerst en beslaat 75% van de totale slaapcyclus waarin je lichaam ontspant en herstelt. Aan het einde van deze periode gaat je slaap spontaan over in het REM-segment, dat goed is voor 25% van de slaapcyclus. Hier beginnen je ogen snel te bewegen met ontspannen spieren. Als je op dit slaapniveau weer bij bewustzijn komt, zul je moeite hebben met spreken of bewegen vanwege hypogagische slaapverlamming en kunnen hallucinaties gepaard gaan. Deze dromen over verlamming en niet kunnen spreken zijn de symptomen van slaapverlamming.

Hypopompische of postdormitale slaapverlamming

Dit is het type slaapverlamming dat optreedt wanneer je wakker wordt. Wanneer de slaapcyclus eindigt en je je tussen bewusteloosheid en bewustzijn bevindt, zul je na een paar minuten slaapverlamming moeite hebben met spreken of bewegen.

Night Hag Syndrome: Waarom gebeurt het?

Gebrek aan slaap
Verandering van slaappatroon (migratie)
Stress, angst en bipolaire stoornis
slapen op oncomfortabele plaatsen of posities
narcolepsie
nachtelijke beenkrampen
Bepaalde drugs- en middelenmisbruik

Slaapverlamming hoeft niet gediagnosticeerd of behandeld te worden, omdat het niet tot gevaarlijke of fatale gevolgen kan leiden. Een verlammingsaanval verdwijnt binnen enkele seconden tot minuten. Daarna bent u weer volledig normaal in uw bewegingen en bewustzijn. Als u echter de volgende symptomen ervaart, is het raadzaam om medische hulp in te schakelen.

Hoe kun je het nachthangsyndroom onder controle krijgen?

De algemene definitie van slaapverlamming om dit onder controle te krijgen, is als volgt:

Verbeter uw slaapgewoonten – Maak er een gewoonte van om 6-8 uur per dag comfortabel te slapen
Het gebruik van antidepressiva om slaapcycli te reguleren
behandeling van onderliggende medische aandoeningen
Behandeling van andere slaapstoornissen zoals narcolepsie of nachtelijke beenkrampen
Meditatie en veranderingen in levensstijl
stressverlichting

Nachtheks: Sprookjes

Nachtmerries worden ook wel slaapverlamming genoemd. Mensen worden midden in de nacht wakker en bevinden zich in een situatie waarin ze niet kunnen bewegen of geluid kunnen maken. Ze kunnen een schimmige figuur om de hoek zien zweven. Ze voelen een druk op hun ribbenkast of een hand om hun keel. Deze vreemde ervaringen staan bekend als nachtmerries of slaapverlamming. Het is een diagnostische en vrij veel voorkomende slaapstoornis.

Het verleden van de nachtheks

Nachtmerrie of slaapverlamming is door de geschiedenis heen onder verschillende namen voorgekomen. Hoewel meestal niet met de naam “nachtmerrie” zelf. Tradities en legendes van over de hele wereld beschrijven nachtmerries als angstaanjagende ervaringen waarbij je niet wakker kunt worden. Ook het zien van onzekere wezens, verdrinken of vastgehouden worden, komen voor.

In 1664 beschreef een Nederlandse arts de nachtmerries van zijn patiënt als “Dromen of Nachtmerries”. Het verwijst tevens naar de eerste bekende klinische beschrijving van de ziekte.

Ongeveer 7,6 procent van de wereldbevolking heeft in zijn leven last van nachtmerries. Deze percentages liggen zelfs nog hoger onder studenten en psychiatrische patiënten, vooral bij patiënten met posttraumatische stressstoornis of paniekaanval.

Nachtmerries zijn ook een veelvoorkomend symptoom van slaapziekte (narcolepsie). Deze ziekte wordt gekenmerkt door overmatige slaperigheid, slaapaanvallen en plotseling verlies van spiercontrole. Nachtmerries zonder narcolepsie worden ook wel ‘geïsoleerde slaapverlamming’ genoemd.

Behandeling van slaapverlamming

Het zien van een nachtmerrie in een droom is een probleem dat behandeld kan worden. Bij de behandeling van slaapverlamming worden medicijnen gebruikt die de overgang naar slaap bevorderen. Dit is om de REM-non-REM-cyclus niet te verstoren. Ook worden medicijnen gebruikt om de kwaliteit van de diepe slaap te verbeteren. Antidepressiva alleen zijn niet effectief bij de behandeling van slaapstoornissen, omdat ze de onderliggende depressie behandelen. Ze kunnen slaapstoornissen verlichten. Het is absoluut niet de juiste houding om met deze medicijnen te beginnen op basis van een opmerking of aanbeveling van een vriend. De effecten of bijwerkingen van medicijnen zijn zeer subjectief en verschillen van persoon tot persoon. Daarom mag geen enkel medicijn worden gebruikt zonder advies van een arts.

Erdem Ziekenhuis – De juiste keuze voor uw gezondheid!

Night Heks-syndroom: is het mystiek?