Uitgebreide gids voor het carpaletunnelsyndroom

Het carpaal tunnelsyndroom is een veelvoorkomende aandoening die de functionaliteit en het comfort van hand en pols beïnvloedt. Deze blog onderzoekt de aard van het carpaal tunnelsyndroom, de symptomen, diagnostische methoden en effectieve behandelingsopties. 

Wat is de carpale tunnel?

De carpale tunnel is een nauw kanaal in de pols, aan de handpalmzijde. Deze vitale structuur bestaat uit botten en ligamenten en dient ter bescherming van de nervus medianus en de pezen die vingerbewegingen mogelijk maken. De nervus medianus is verantwoordelijk voor sensorische input naar de duim, wijsvinger en middelvinger, evenals een deel van de ringvinger, en stuurt bepaalde spieren aan rond de basis van de duim.

Wat is het carpaal tunnelsyndroom?

Het carpaal tunnelsyndroom is een aandoening die wordt gekenmerkt door ongemak, gevoelloosheid en zwakte in handen en polsen. Het ontstaat door verhoogde druk op de middelste zenuw in de carpale tunnel. Dit syndroom kan het dagelijks leven aanzienlijk beïnvloeden en problemen veroorzaken met de grip en fijne motoriek.

Wat veroorzaakt het carpaal tunnelsyndroom?

Het carpaal tunnelsyndroom ontstaat wanneer de carpale tunnel vernauwt, waardoor de middelste zenuw en de pezen erin bekneld raken. Deze beknelling kan het gevolg zijn van: – Herhaalde hand- en polsbewegingen. – Zwelling of ontsteking van omliggend weefsel. – Aandoeningen zoals artritis of trauma. – Structurele afwijkingen in de pols.

Symptomen van het carpaal tunnelsyndroom

Veelvoorkomende symptomen van het carpaal tunnelsyndroom zijn: – Gevoelloosheid, tintelingen of een tintelend gevoel in de duim, wijsvinger en middelvinger. – Zwakte in de handen, waardoor het moeilijk is om voorwerpen vast te houden of nauwkeurige taken uit te voeren. – Pijn of ongemak dat kan uitstralen naar de arm. – Een branderig of jeukend gevoel in de handpalm.

Hoe wordt het carpaal tunnelsyndroom vastgesteld?

Het diagnosticeren van het carpaal tunnelsyndroom vereist een combinatie van anamnese, lichamelijk onderzoek en diagnostische tests. Veelgebruikte methoden zijn: Tinel’s Sign Test: het aantikken van de middelste zenuw om tintelingen in de vingers op te sporen. Röntgenfoto’s: worden gebruikt om artritis of trauma in de pols uit te sluiten. Polsflexietest: het beoordelen van tintelingen en gevoelloosheid door de pols in een gebogen positie te positioneren. Elektromyografie (EMG): het meten van de elektrische activiteit in spieren om de zenuwfunctie te beoordelen.

Behandeling voor het carpaal tunnelsyndroom

Behandelingsmethoden variëren afhankelijk van de ernst van de aandoening en worden gecategoriseerd als niet-chirurgische en chirurgische opties: 1. Niet-chirurgische behandelingen:   – Aanpassing van de ergonomie op de werkplek, zoals de hoogte van de stoel of de plaatsing van het toetsenbord.   – Gebruik van spalken, oefeningen en warmtetherapie zoals aanbevolen door een handtherapeut. 2. Chirurgische behandelingen:   – Carpaaltunnelrelease (open operatie): Hierbij wordt een kleine incisie gemaakt om het carpale ligament door te snijden en de tunnel te vergroten.   – Endoscopische carpaletunnelrelease: Hierbij wordt een dunne, flexibele buis met een camera gebruikt om de procedure via kleinere incisies uit te voeren.

Succespercentage van de behandeling van het carpaletunnelsyndroom

Behandeling van het carpaletunnelsyndroom heeft een succespercentage van meer dan 90%. Veel patiënten ervaren direct verlichting van symptomen zoals tintelingen en slaapproblemen. Het kan echter tot drie maanden duren voordat de gevoelloosheid volledig is verdwenen.

Conclusie

Het carpaal tunnelsyndroom kan het dagelijks leven verstoren, maar er zijn effectieve behandelingen beschikbaar om de hand- en polsfunctie te herstellen. 

Erdem Ziekenhuis – De juiste keuze voor uw gezondheid!